ศิลปะ นิยามของที่มา ความสำคัญ ของศิลปะต่างๆ
ความเป็นมาของ ศิลปะ และแนวคิดต่างๆ ของสมัยใหม่และเก่า เป็นอย่างไร ?
แม้ว่าจะไม่มี คำนิยามที่ตกลง กันโดยทั่วไปใน สิ่งที่ถือเป็นศิลปะ และความคิดต่างๆ ก็เปลี่ยนแปลงไป ตามกาลเวลา คำอธิบายทั่วไป พูดถึงแนวคิดเกี่ยว กับความคิดสร้างสรรค์
หรือทักษะทางเทคนิค ที่เกิดจากตัวแทนมนุษย์ และการสร้าง ธรรมชาติของศิลปะ และแนวคิดที่เกี่ยว ข้องเช่นความคิด สร้างสรรค์และ การตีความได้รับ ศิลปะตะวันตก
การสำรวจในสาขา วิชาปรัชญาที่ เรียกว่าสุนทรียภาพ ในมุมมองของ ประวัติศาสตร์ศิลปะ งานศิลปะมีมา นานเกือบเท่ามนุษย์ จากศิลปะก่อน ประวัติศาสตร์ยุค
ก่อนประวัติศาสตร์ ไปจนถึงศิลปะ ร่วมสมัยแม้กระนั้น นักทฤษฎีบางคน รู้สึกว่าแนวความคิด ทั่วไปของ “งานศิลปะ” ไม่เหมาะกับ สังคมนอกยุคตะวันตก สมัยใหม่ความหมาย แรกของคำนิยาม ของ
ศิลปะมี ความสัมพันธ์อย่าง ใกล้ชิดกับความ หมายภาษาละตินที่ เก่ากว่าซึ่งแปลว่า “ฝีมือ” หรือ “งานฝีมือ” ซึ่งเกี่ยวข้องกับ คำต่างๆ เช่น “ช่างฝีมือ”
คำภาษาอังกฤษที่ ได้จากความหมายนี้ รวมถึงสิ่งประดิษฐ์, ประดิษฐ์, ศิลปะ, ศิลปะการแพทย์ และศิลปะการทหาร อย่างไรก็ตามมี การใช้ภาษาพูดอื่นๆ อีกมากมายทั้งหมด ที่เกี่ยวข้องกับ นิรุกติศาสตร์
การสร้างแรงบันดาลใจของ ศิลปะ ในยุคก่อนได้ จากสิ่งไหนบ้างนั้น
เมื่อเวลาผ่านไป นักปรัชญาเช่น เพลโตอริสโตเติล โสกราตีส และคานท์ ท่ามกลางคนอื่นๆ ได้ตั้งคำถามเกี่ยวกับ ความหมายของศิลปะ บทสนทนาหลายข้อ ในเพลโตตอบ คำถามเกี่ยวกับ งานศิลปะ: โสกราตีส กล่าวว่าบทกวีได้ รับแรงบันดาลใจ จากแรงบันดาลใจ และไม่ใช่เหตุผล เขาพูดถึงสิ่งนี้ อย่างเห็นได้ชัดและ
รูปแบบอื่นๆ ของความบ้าคลั่ง ของพระเจ้า (มึนเมาอีโรติก และความฝัน) ใน Phaedrus และในสาธารณรัฐ ต้องการที่จะออก กฎหมายศิลปะบท กวีที่ยิ่งใหญ่ของ โฮเมอร์ และเสียงหัวเราะ เช่นกันในไอออนโสกราตีส ไม่ได้บอกใบ้ถึง ความไม่พอใจของ โฮเมอร์ ที่เขาแสดงออกใน ศิลปะตะวันออก สาธารณรัฐบท สนทนาไอออน
แสดงให้เห็นว่า โฮเมอร์อีเลียด ทำหน้าที่ในโลก กรีกโบราณเช่นเดียว กับที่คัมภีร์ไบเบิล ทำในวันนี้ในโลก คริสเตียนยุคใหม่ ในฐานะที่เป็น แรงบันดาลใจจาก ศิลปะวรรณกรรมที่ สามารถให้ศีลธรรม ทางศาสนาได้เกี่ยว กับศิลปะ วรรณกรรมและ ดนตรีอริสโตเติล ถือว่าเป็นบทกวี มหากาพย์โศกนาฏกรรม ตลกบทกวีและดนตรี ที่จะเลียนแบบ
หรือเลียนแบบศิลปะ dithyrambic เลียนแบบแต่ละ แบบโดยกลางวัตถุ และท่าทาง ตัวอย่างเช่นเพลง เลียนแบบด้วยสื่อ จังหวะและความสามัคคี ในขณะที่การเต้น เลียนแบบด้วยจังหวะ เพียงอย่างเดียวและ บทกวีที่มีภาษา รูปแบบยังแตกต่างกัน ในวัตถุเลียนแบบ ของพวกเขายกตัวอย่างเช่น เรื่องตลกเป็นการ เลียนแบบของผู้ชาย ที่แย่กว่าค่าเฉลี่ย
ในขณะที่ โศกนาฏกรรมเลียน แบบผู้ชายดีกว่า ค่าเฉลี่ยเล็กน้อย ในที่สุดรูปแบบที่ แตกต่างกันในลักษณะ ของการเลียนแบบ ผ่านการบรรยายหรือ ตัวละครผ่านการ เปลี่ยนแปลงหรือไม่มี การเปลี่ยนแปลงและ ผ่านละครหรือไม่มีละคร อริสโตเติลเชื่อว่า การเลียนแบบเป็น เรื่องธรรมชาติสำหรับ มนุษย์และถือเป็น ข้อได้เปรียบอย่างหนึ่ง ของ มนุษยชาติต่อสัตว์
การมีความคิดสร้างสรรค์ มีอะไรอย่างไรบ้าง ในความคิดต่างๆ
ความหมายที่ เฉพาะเจาะจงมากขึ้น ของคำว่าศิลปะใน ฐานะตัวย่อของศิลปะ เชิงสร้างสรรค์หรือ วิจิตรศิลป์เกิดขึ้น ในต้นศตวรรษที่ 17 วิจิตรศิลป์ หมายถึงทักษะที่ใช้ใน การแสดงความคิด สร้างสรรค์ของศิลปิน หรือเพื่อดึงดูด ความรู้สึกอ่อนไหว ทางสุนทรียะของ ผู้ชมหรือดึงดูด ผู้ชมให้พิจารณา งานศิลปะที่ละเอียด และประณีตมากขึ้น
ภายในความหมายนี้ คำศิลปะอาจหมายถึง หลายสิ่ง การศึกษาทักษะ ความคิดสร้างสรรค์ กระบวนการ ในการใช้ทักษะ ความคิดสร้างสรรค์ ผลิตภัณฑ์ของทักษะ ศิลปะร่วมสมัย
ความคิดสร้างสรรค์หรือ ประสบการณ์ของ ผู้ชมด้วยทักษะ ความคิดสร้างสรรค์ ศิลปะเชิงสร้างสรรค์ (art as วินัย) คือชุดของสาขาวิชา ที่ผลิตงานศิลปะ (art as objects)
ที่ถูกบังคับโดย ไดรฟ์ส่วนบุคคล (ศิลปะเป็นกิจกรรม) และถ่ายทอด ข้อความอารมณ์หรือ สัญลักษณ์สำหรับ ผู้ดูตีความ (ศิลปะเป็น ประสบการณ์) ศิลปะเป็นสิ่งที่
กระตุ้นความคิดอารมณ์ ความเชื่อหรือ ความคิดของแต่ละ บุคคลผ่านประสาท สัมผัสงานศิลปะ สามารถทำขึ้น อย่างชัดเจนเพื่อ จุดประสงค์นี้หรือ ตีความบนพื้นฐาน ของภาพหรือวัตถุ สำหรับนักวิชาการ
บางคนเช่นคานท์วิทยาศาสตร์ และศิลปะสามารถแยกแยะ ได้ด้วยการใช้ วิทยาศาสตร์เป็นตัวแทน ของความรู้และศิลปะ ที่เป็นตัวแทนของ อาณาจักรแห่ง เสรีภาพในการ แสดงออกทางศิลปะบ่อยครั้งหากมี การใช้ทักษะใน การใช้งานทั่วไปหรือ
ในทางปฏิบัติผู้คน จะพิจารณาว่าเป็น งานฝีมือแทนที่จะ เป็นงานศิลปะใน ทำนองเดียวกันหาก มีการใช้ความสามารถ ในเชิงพาณิชย์หรือ อุตสาหกรรมก็อาจ ถือได้ว่าเป็นศิลปะ เชิงพาณิชย์แทนศิลปะ
ในทางกลับกัน งานฝีมือและการออก แบบบางครั้งก็ถือเป็น ศิลปะประยุกต์ ผู้ติดตามศิลปะ บางคนแย้งว่า ความแตกต่างระหว่าง ศิลปะและศิลปะประยุกต์ นั้นเกี่ยวข้องกับ
การตัดสินคุณค่า เกี่ยวกับศิลปะมาก กว่าความแตกต่าง ที่ชัดเจนอย่างชัดเจนใดๆ อย่างไรก็ตาม แม้กระทั่งงาน วิจิตรศิลป์มักจะ มีเป้าหมายนอก เหนือจากความคิด สร้างสรรค์และการ แสดงออก จุดประสงค์ ของงานศิลปะอาจ
เป็นการสื่อสารความคิด เช่นงานศิลปะทาง การเมืองจิตวิญญาณ หรือแรงบันดาลใจ ทางปรัชญา เพื่อสร้างความรู้สึก ของความงาม (ดูสุนทรียภาพ) เพื่อสำรวจธรรมชาติ ของการรับรู้ เพื่อความสุขหรือ เพื่อสร้างอารมณ์ที่ แข็งแกร่งวัตถุประสงค์ อาจไม่มีอยู่จริง
ปัญหาและวิธี การแก้ไขในงาน ศิลปะ มีองค์ประกอบอะไรบ้าง ?
ธรรมชาติของ ศิลปะได้รับการ อธิบายโดยปราชญ์ Richard Wollheim ว่า “เป็นหนึ่งในปัญหา ที่เข้าใจยากที่สุด ของวัฒนธรรมมนุษย์ ศิลปะได้ถูกกำหนด ให้เป็นยานพาหนะ
สำหรับการแสดงออก หรือการสื่อสารของ อารมณ์และความคิด วิธีการในการสำรวจ และซาบซึ้งองค์ประกอบ ที่เป็นทางการ เพื่อประโยชน์ของ ตนเองและเป็น mimesis หรือการเป็นตัวแทน ศิลปะที่ mimesis มีรากฐานมาจาก
ปรัชญาของ อริสโตเติล Leo Tolstoy ระบุว่าศิลปะเป็น การใช้วิธีการทางอ้อม เพื่อสื่อสารจาก บุคคลหนึ่งไปสู่ อีกคนหนึ่ง เบเนเดตโตโครเซ และกรัมคอลลิงวูด มีมุมมองอุดมคติว่า ศิลปะเป็นการแสดง ออกถึงอารมณ์และ
งานศิลปะจึงมีอยู่ ในใจของผู้สร้าง ทฤษฎีศิลปะตามรูป แบบมีรากฐานมา จากปรัชญาของ คานท์ และได้รับการพัฒนา ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 โดย Roger Fry และ Clive Bell อีกไม่นานนักคิด ที่ได้รับอิทธิพล
จากมาร์ตินไฮเดกเกอร์ ได้ตีความศิลปะ เป็นวิธีการที่ชุมชน พัฒนาเพื่อเป็นสื่อ กลางในการแสดง ออกและตีความตัวเอง George Dickie ได้เสนอทฤษฎีของ สถาบันศิลปะที่ ศิลปะประยุกต์
กำหนดงานศิลปะเป็น สิ่งประดิษฐ์ใดๆ ที่บุคคลหรือบุคคล ที่มีคุณสมบัติทำหน้าที่ ในนามของสถาบัน ทางสังคมโดยทั่วไปเรียกว่า “โลกศิลปะ” ได้มีการหารือ “สถานะของผู้สมัครเพื่อชื่นชม Larry Shiner
ได้อธิบายศิลปะ ในฐานะ “ไม่ใช่แก่นแท้ หรือโชคชะตา แต่เป็นสิ่งที่เรา ทำศิลปะที่เรามัก เข้าใจกันว่าเป็น สิ่งประดิษฐ์ของยุโรป ที่มีอายุเพียง สองร้อยปีศิลปะอาจมี ลักษณะในแง่ของ mimesis (การเป็นตัวแทน ของความเป็นจริง)
การบรรยาย (การเล่าเรื่อง) การแสดงออก, การสื่อสารของ อารมณ์หรือ คุณสมบัติอื่นๆ ในช่วงระยะเวลาที่ โรแมนติกศิลปะ ก็จะถูกมองว่าเป็น “คณะพิเศษของ จิตใจมนุษย์ที่จะ จำแนกด้วยศาสนา และวิทยาศาสตร์ได้ทั้งนั้น